- поғачӯб
- [پاغه چوب]чӯби борики махсус, ки ба он пахтаи ҳаллоҷишударо ҷудо-ҷудо печонида барои ресидан тайёр мекунанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.